BMW قصد دارد در سال ۲۰۲۸ نسل سوم سیستم پیل سوختی خود را وارد تولید انبوه کند؛ سیستمی که به گفته این خودروساز آلمانی، میتواند به نقطه عطفی در تاریخ صنعت خودرو تبدیل شود. BMW ادعا میکند این محصول، نخستین خودروی پیل سوختی تولید انبوه از سوی یک برند پریمیوم جهانی خواهد بود؛ ادعایی که اگرچه جسورانه است، اما در بازاری مطرح میشود که سالهاست با تردید و انتظار همراه بوده است.
به گزارش خودرومدیا، BMW اولین شرکتی نیست که وارد دنیای خودروهای هیدروژنی شده است. شریک استراتژیک این برند یعنی تویوتا، از سال ۱۹۹۲ توسعه فناوری پیل سوختی را آغاز کرد و در سال ۲۰۱۴ با معرفی تویوتا میرای، نخستین FCEV تولید انبوه جهان را به بازار فرستاد. در کنار آن، خودروهایی مانند هیوندای نکسو و هوندا کلریتی نیز عرضه شدند، اما هیچکدام نتوانستند جریان اصلی بازار را به سمت هیدروژن تغییر دهند.
حتی نمونههای آزمایشی قدیمیتری هم وجود داشتند؛ از جمله مرسدس بنز Necar 4 که در سال ۱۹۹۹ بهعنوان نخستین خودروی هیدروژنی جادهای قانونی معرفی شد. خودرویی که از نظر کیفیت ساخت و تجربه رانندگی تحسینبرانگیز بود، اما با گذشت بیش از ۲۵ سال، فناوری هیدروژن همچنان در حاشیه بازار باقی مانده است.
با این حال، سرمایهگذاری مداوم برندهایی مانند BMW و تویوتا نشان میدهد که خودروسازان بزرگ هنوز امید خود را به این فناوری از دست ندادهاند. موفقیت خودروهای پیل سوختی بیش از هر چیز به زیرساخت سوختگیری وابسته است؛ موضوعی که حالا در اروپا نشانههایی از پیشرفت آن دیده میشود.
BMW اعلام کرده است که با اجرای مقررات زیرساخت سوختهای جایگزین اتحادیه اروپا، تا سال ۲۰۳۰ شبکهای گسترده از جایگاههای سوختگیری هیدروژن ۷۰۰ باری در این قاره ایجاد خواهد شد. این جایگاهها قرار است پاسخگوی نیاز خودروهای سواری، اتوبوسها و کامیونها باشند. مزیت اصلی FCEVها در این میان، سرعت سوختگیری است؛ فرآیندی که از نظر زمان، تفاوتی با پر کردن باک خودروهای بنزینی ندارد.
در یک خودروی پیل سوختی، نقش موتور احتراقی توسط سیستم پیل سوختی جایگزین میشود؛ سیستمی که در قلب آن، استک پیل سوختی قرار دارد. این استک از صدها سلول کوچک تشکیل شده است، مشابه ساختار باتری خودروهای برقی. نسل جدید سیستم هیدروژنی BMW بهصورت مشترک با تویوتا توسعه یافته است. در حالی که سیستم نسل اول BMW در سال ۲۰۱۴ بهطور کامل توسط تویوتا تأمین میشد و نسل دوم مورد استفاده در ناوگان آزمایشی iX5، توسط BMW اما با سلولهای ساخت تویوتا توسعه پیدا کرده بود.
نسل سوم این سیستم نهتنها پیشرفتهتر شده، بلکه ۲۵ درصد فضای کمتری نسبت به نسل قبلی اشغال میکند. افزایش قابل توجه چگالی توان، امکان نصب آسان آن در پلتفرمهای آینده BMW را فراهم کرده و بهرهوری آن از نظر مصرف انرژی و تولید توان به شکل محسوسی بهبود یافته است.
درحالحاضر نمونههای اولیه این سیستم در مرکز تخصصی هیدروژن BMW در مونیخ ساخته میشوند و طبق برنامه، تولید انبوه آن از سال ۲۰۲۸ در کارخانه گروه BMW در اشتایر اتریش آغاز خواهد شد. حال باید دید آیا این نسل جدید از خودروهای هیدروژنی میتواند بالاخره وعدهای را که صنعت خودرو دهههاست در انتظار تحقق آن است، عملی کند یا خیر.
